Nog maar net bekomen van het EK in Frankrijk of het vizier moest alweer de andere kant op richting het WK in Engeland. Dit heeft alles te maken met de Olympische Spelen die in augustus plaats vinden en dat voor die tijd deze belangrijke wedstrijden verreden moesten zijn. We vertrokken maandagochtend rond 6.45 uur. Na 4,5 uur rijden en een file bij Antwerpen, kwamen we nog net op het nippertje in Calais aan om de boot naar Dover te halen. Anderhalf uur later waren we op Engels grond en moesten we eraan denken om links te rijden. Op de snelweg gaf dat geen problemen, later in de binnenlanden was het wel eens hylarisch op de weg…vooral de rotondes brachten pa wel eens aan het zweten! Uiteindelijk vonden we ons hotel, het Jury’s Inn. Sjiek hotelletje, vijf minuten lopen van de baan, mooie kamer met goede bedden, op de tiende verdieping met airco. We konden het daar goed uithouden, het ontbijt was elke morgen (met name voor Mike) weer een feestje. Croissantjes, yogurt met rode vruchten, vers fruit, spek en eieren, warme aardappelkoekjes en saucijsjes voor de liefhebber. Tussen de middag verschansten we ons buiten op een gezellig plein met vrolijke fonteintjes aan een gezond stokbroodje, zoals veel mensen daar deden. Het avondmenu bestond veelal uit sportersvoeding: rijst met saus en spaghetti. In ieder geval geen vettigheid dat me de volgende dag op zou breken.

Op dinsdag en woensdag kon er door de Nederlanders van 11.00 tot 12.15 uur getraind worden op de baan. In een soort van Ahoy stadion hadden ze een schitterende baan neergelegd, en deze reed ook nog goed! De organisatie had het top voor elkaar. Donderdag mocht de jeugd tot 14 jaar hun wedstrijd rijden en vrijdag de sportklasse, leeftijd 17 jaar en ouder. Hier heb ik goed opgelet en dingen opgepikt die ik zelf de volgende dag zou kunnen gebruiken tijdens mijn eigen wedstrijd. Zaterdag was het D-day, vanaf 11.00 uur kon ik trainen en warmrijden, om 12.30 uur begon de wedstrijd voor de 15 en 16 jarigen. Ik voelde lichte spanning opkomen en probeerde te denken aan wat John tegen me had gezegd: niet kijken wie er naast je staat maar je eigen wedstrijd rijden! Dat lukte niet meer toen er een knaap uit de USA naast me kwam staan die een kop groter was dan ik… Toch kwam ik de manches door met 4-3-4 en kon meteen aansluiten voor de 1/8 finale. Ik zat daar bij de wereldkampioen en de nr 2 van vorig jaar in de bak, maaruhh… oh ja,niet opzij kijken, je eigen wedstrijd rijden! Het starthek viel een luttele seconde eerder dan ik vermoedde waardoor ik net een slag te laat weg was. Kon nog wel goed meekomen tot aan de eerste bocht, daar werd het dringen met z’n allen tegelijk. Een rijder kwam te vallen en ik zag dat pas toen ik erover heen rolde…te laat. De jongen die wat achterin bleef hangen bij de start, wist er wel mooi omheen te sturen en ging in vierde positie achter de rest aan…dat had ‘ie goed bekeken. Daar lag ik, einde WK oefening. Een geschaafde knie hield ik er aan over en een illusie armer. De rest van de wedstrijd kon ik vanaf de tribune gaan bekijken, op zich ook geen straf trouwens. Het was een spannende race met uiteindelijk 1 Nederlander in de finale. Enne… de knaap uit de USA waar ik eerst naast stond werd wederom wereldkampioen he…! ’s Avonds was ook de finale van de elite rijders, de top van de sport en erg mooi om naar te kijken. De laatste nacht heb ik rustig door geslapen was de volgende morgen niet eens brak.

Zondag na het ontbijt zijn we weer vertrokken uit het hotel. Boot een uur te vroeg genomen (maar dat mocht) en kwamen ’s avonds om 22.45 uur weer thuis aan. Terugkijkend op het WK vond ik het een erg leuke ervaring, vond het alleen jammer dat ik niet iets verder ben gekomen. Weet wel waar mijn tekortkomingen liggen, en zal hier ook in worden begeleid. Komende 3 weken hebben we rust. Daarna wordt de training met de talentengroep op zaterdag in Klazienaveen weer wekelijks opgepakt en gaan we ons sterk maken voor het nieuwe seizoen.

Het indoor EK is achter de rug, positief gezien heb ik niet verkeerd gereden maar moest ik in de kwartfinale helaas afhaken terwijl ik op een halve finale gehoopt had. Woensdag en donderdag konden we samen met Duitsland een paar rondjes trainen.

Vrijdag was de wedstrijd voor de Cruisers, daar zagen we al dat de baan glad was in de bochten. Zaterdag gingen we de wedstrijd van de jeugd t/m 14 jaar bekijken, wat een drama was het. Veel goede rijders die voorop reden gleden een voor een uit in de bochten en vielen over elkaar heen. Het publiek in de hal (veel Fransen) ging enorm over de zeik en begonnen steeds harder te joelen. Ik kneep hem al wel een beetje om zondag te gaan rijden en sliep daar niet beter van. Gelukkig kwam de wedstrijdleiding in actie en bedacht zich om de bochten te gaan bedekken met vloerkleden zodat het uitglijden verholpen was. Dat scheelde wel een stuk en daarmee werd ik iets geruster. Zondagochtend konden we om 8.00 uur trainen, 2 rondjes. In deze training ging ik op het 2e stuk ook nog te ver op het achterwiel en klapte achterover. Mijn voet bleef in het pedaal zitten en dat voelde een beetje pijnlijk. Toch maar verder getraind want ik zag er behalve wat schaafwondjes niet veel aan. De wedstrijd begon om 9.20 uur, ik had er echt zin in.

De eerste manche was mijn start redelijk en kon goed volgen, ik werd 4e maar voelde dat er meer in zat. In manche 2 was ik heel goed weg van de plank , wist hole shot te pakken en te winnen. Dat bedoelde ik! De 3e manche wilde ik dit wederom zo doen, maar doordat ik erg geconcentreerd was en ik op iets reageerde achter mij, ging ik te vroeg weg en duikelde over het hek. 3 tellen later viel het hek en ging de rest er vandoor, ik krabbelde weer op en reed m’n rondje uit, werd 7e maar was toch nog door naar de kwartfinale. Mijn voet bleef pijnlijk, werd wat stijf en belemmerde de eerste slagen bij het wegtrappen behoorlijk. Ik moest vanaf plek 8 starten aan het hek in de kwartfinale, niet meest geschikte plek maar ik had geen andere keus. Mijn start was niet geweldig en kwam ook al meteen in de achterhoede te rijden en daarmee was het EK voor mij gedaan. Na een rit van zo’n 7 uur kwamen rond 23.00 uur thuis en ben ik na een warme douche fijn gaan slapen. En nu weer voor uit kijken naar 26 mei, het WK in Birmingham Engeland, de laatste grote wedstrijd. Goed uitrusten en voorbereiden en dan zien hoe we dan uitkomen.

Dit jaar was het NK anders dan andere jaren, een dubbele leeftijdsklasse en de begeleiding van het talententeam was nieuw voor mij. Het is een leuke groep, Frank had alles erg goed voor elkaar en ik kan goed met hem overleggen. Op zijn advies heb ik gisteravond niet getraind, maar rust genomen en dat heeft me goed gedaan. We gingen op tijd slapen en ik voelde me fit vanmorgen. In de tent die Frank geregeld had voor onze groep was volop eten en drinken te krijgen, je kon er uitfietsen en voor de ontspanning wat met elkaar kletsen. Nadat de lijsten opgehangen waren en ik de namen zag voelde ik wel even een bank in m’n maag, akelig zware bak…

Ik mocht steeds als 5e kiezen en ging op de 5e plek aan het hek staan naast Wesley en Kevin. Bij het vallen van het hek was ik erg goed weg en ik kon goed versnellen. Toen ik 5e werd achter 4 16 jarigen was ik best tevreden maar wist ook dat er nog meer in zat. Tactisch gezien dacht ik dat het in de 2e manche beter was om op plek 6 te gaan staan. Maar dat viel tegen en ik werd 6e. Dus de 3e manche maar weer op plek 5, de start was niet de beste en nog voor de eerste bult zat ik een half wiel achter de nr 4 en 5 en nam verder geen risico. Gezien de vorige manches was ik niet door en vond dat ook acceptabel. Ik kijk niet teleurstellend terug op dit NK, maar ben eerlijk en het was echt een maat te groot voor mij.

Komend weekend zien we elkaar weer in Orleans, Frankrijk voor een nieuwe ronde; het EK. Gaat waarschijnlijk niet meer opleveren dan weer een paar rondes heel hard fietsen maar uiteraard ga ik er alles aan doen om zover mogelijk te komen.

Gisteren de baan al goed in me opgenomen tijdens de training. De timetrial ging op zich wel goed, ik reed een rondje van 36 seconden en nog wat en ik vond het beter gaan als in Valkenswaard. Deze tijdrit gaf me de mogelijkheid om in de manches van de wedstrijd steeds vanaf startplek 3 te starten en hoef ik niet aan de buitenkant te staan. De manches gingen op zich goed, ik werd steeds 3e en was ik door naar de kwartfinale. Hier mocht ik als 6e kiezen, iets minder gunstig.

De start was best goed, naast mij schoot de rijder uit z’n clicks waardoor ik snel weg kon. Toch kwam ik op het tweede stuk wat kracht tekort en bleef op de 5e positie rijden. Helaas kon ik nemand meer inhalen en lag ik eruit. Het was wel even balen, maar ook wel terecht. Het was gewoon een zware bak met die 16 jarigen erbij in maar dat weet ik nou eenmaal en zal ik mee moeten dealen.
Volgende week is het NK, zal ook wel weer een pittige strijd worden maar ik ga wel m’n uiterste best doen om zo ver mogelijk te komen.

Vandaag rustig aan gedaan in Assen, was niet zo gemotiveerd om te fietsen. Omdat Wesley en Quinn er ook waren was het een leuke wedstrijd om in het ritme te blijven. Door de kou had ik niet zulke beste starts, maar probeerde met snelheid nog wel wat goed te maken hier en daar.

In de finale kwam ik klem te zitten tussen Quinn en Dick, maar ik besloot dit keer eens niet aan de rem te trekken maar door te drukken met als gevolg dat ik neer ging en en af moest haken. Hierdoor liep Quinn een lekke band op en ik een geschaafde knie, maar dat lost zich allebei wel weer op. Soms moet je wat proberen om verder te komen. Volgende week TC Heiloo, kan me dan geen gekkigheid veroorloven als ik nog naar Frankrijk wil en Engeland in Mei. Op tijd rust en goed voorbereiden dus en dan zien waar we uit komen.

De eerste TC van het nieuwe seizoen, het voelt heel anders dan vorig jaar. Heeft vooral te maken met de klasse waar ik nu in fiets. Eerstejaars nieuweling heet ik nu, dan hoor je al een beetje bij de grote jongens en zit je niet meer bij de categorie ‘boys’, Het zal een jaar zijn van vallen opstaan en veel leren van de ‘grote jongens’. We rijden tussen de 16 jarigen, dat gaat best hard. Het verschil is goed zichtbaar, vooral in de top.

Ik kreeg zaterdag met de talentengroep al een goede voorbereiding van Frank, onze trainer. Het was erg koud dus een goede warming up is van groot belang. Bij de nieuwelingen mag je ook een timetrial rijden als je dat wilt, dat is voor een goede startplek aan het hek tijdens de wedstrijd. Normaal gesproken rijd ik een tijdrit best goed, vandaag ging het heel anders. Na de start wilde ik een bult springen maar door de stevige wind bedacht ik me opeens en pakte hem op het achterwiel. Daardoor was ik mijn plan even kwijt en dat kostte een hoop tijd. Niet de beste dus.. Gelukkig geen consequenties voor de wedstrijddag, ik heb het ook uit mijn hoofd gezet. Na een warme douche in het hotel heb ik nog een broodje gezond naar binnen gewerkt en ben ik gaan slapen. De volgende ochtend hoefde ik er niet zo vroeg uit als Mike, en ben dus wat later naar de baan gegaan. Om 11.30 uur kregen we weer een warming up van Frank en waren we klaar voor de wedstrijd.

De manches kwam ik goed door, 3 x 3e. De 1/8 finale was een rare, nadat we hem gereden hadden en ik 3e was geworden moesten we hem nog een keer over rijden. Dat is niet grappig.. Later bleek dat er rijder verkeerd ingedeeld was waardoor rit 6 en 7 over moesten, waar ik gelukkig weer 3e werd. De kwartfinale was een zware, alleen maar 16 jarigen.. Start was best goed, maar dan kom ik in het geweld tussen die groten wel wat tekort. Ik werd 7e en was out of the race. Geen punt, ik was tevreden over hoe het is gegaan. Ik kon mooi achter de snelle jongens aan en sprong daarbij een bult verder dan ik voor die tijd deed, heeft dus wel met doortrappen te maken. Ook Quinn en Wesley waren uitgefietst na de kwartfinale, dat geeft aan dat het best wel zwaar was. Nick en Harrie waren wel heel erg sterk en haalden allebei de finale.

Na een nachtrust in een hotel met een knetterhard bed werd ik gewekt door de wekker en mocht ik vandaag aan de bak voor de laatste ronde in de topcompetitie.

De training op zaterdagavond ging al beter als ’s middags, dus ik had er een goed gevoel over. De wedstrijd begon om 10.00 uur en ik had race 47, de laatse van blok 1. De manches kwam ik goed door en werd 2-1-1 en het ging dan ook steeds beter. Ik had een halve finale en daar was ik niet goed weg van het starthek en moest alle zeilen bij zetten om bij de eerste 4 te komen. Ik kwam van een 6e positie naar een 5e en in de 2e bocht kon ik door een mooie actie door schuiven naar de 4e plek. Daardoor kwam ik in de finale maar het was wel net op het nippertje…

Ik had startplek 7 in de finale, had een redelijk goede start maar kwam in de eerste bocht veel te hoog door en moest toen even schakelen. Op het laatste stuk kon ik het niet meer goed maken en werd 6e. In het klassement stond ik al 3e en dat is zo gebleven. Ik ben erg tevreden over het resultaat maar ga natuurlijk voor meer. Volgend seizoen heb ik een betere voorbereiding gehad dan afgelopen winter en dan wil ik meer laten zien dan dit jaar. Blijf me vooral volgen op m’n site!

Jesse#13

Ik stond vanmorgen op met koppijn en was nog erg moe terwijl ik wel op tijd naar bed was gegaan. De training heb ik een paar rondjes gefietst maar veel zin had ik niet, moest zelfs een paar keer de bosjes in om over te geven en zag wat witjes om m’n neus. Gelukkig was het geen belangrijke wedstrijd en kon ik het rustig aan doen, maar wilde het in ieder geval gaan proberen.

In de manches moest ik het tegen Quinn opnemen, dus heel erg relaxed ging het ook weer niet. Zodra je op de baan bent voel je even niets van je ellendigheid maar als je er af komt des te meer! Na de manches konde we meteen de finale rijden en na wat krachtinspanning wist ik die dan nog wel te winnen.

Aansluitend zou de open klasse gefietst worden maar daar heb ik me voor afgemeld. Ik heb de rest van de wedstrijd bekeken vanuit de luie stoel aan de zijkant. Na een poosje begon ik weer kleur te krijgen en werd het langzaam beter. Alle rijders kregen op het eind nog een glas als aandenken en een kleine beker mee naar huis. Nu maar even een tijdje kalm aan doen en goed veel groente en fruit naar binnen werken zodat ik over twee weken in Luyksgestel weer topfit ben voor de laatste TC.

AK Haaksbergen – Finale Boys 14

Wat een lekker weertje daar in Volkel! Smooth baantje en ik ging er ook snel overheen. Tussen de twee trainingen door op zaterdag gingen we naar ons hotel. Daar konden we zo naar toe fietsen, was dichtbij de baan. Het was eigenlijk geen hotel maar een bed en breakfast boerderij, zag er wel leuk oud uit allemaal maar erg netjes. We kregen een welkomsdrankje en gingen toen naar onze kamer. Daar zat een bedstee in en er lagen twee matrassen op de grond. Onder de stoel stond een pispot en een paar klompen, wel geinig. Gelukkig was er wel een mooie badkamer, dus die pispot was niet nodig.

De wedstrijd op zondag ging goed, ik had snelle starts en won alle manches. Ik hoefde geen kwart maar kon meteen naar de halve finale. Daar stond ik op plek 3 aan het starthek, tussen Wesley en Nick, twee snelle starters. Bij de start stond ik waarschijnlijk te ver naar voren want ik slipte iets weg met m’n achterwiel. Wesley en Nick waren dus sneller weg maar ik probeerde meteen te herstellen door mee te gaan. Wesley kwam scheef uit, klikte uit zijn pedaal en ging met gestrekt been richting de tweede bult. Ik zag hem vallen en kon hem nog net ontwijken. Daardoor kwam het hele rijdersveld door elkaar en iedereen probeerde zo snel mogelijk weer zijn lijn te rijden.

Ik lag toen al 7e en ik kwam niet verder naar voren. Jammer, want dit heeft mij wat punten gekost voor het klassement. Ik sta nu 3e, achter Quinn die de laatste TC’s erg goed heeft gereden. Misschien kan ik de laatste TC in Luyksgestel nog wat goedmaken, die is op 16 oktober. Volgende week zondag is er nog een AK in Haaksbergen, leuke trainingswedstrijd.

TC Volkel – Finale Boys 14

Na het drama met mijn benen vorige week, heb ik voor deze wedstrijd bewust voldoende rust genomen. Het ging ook een stuk beter moet ik zeggen. Op zaterdag heb ik de baan goed in me opgenomen en bepaalde stukken op snelheid getraind. Het starthek was bagger, maar daar moesten we allemaal mee zien te dealen. Na een heerlijke nachtrust en een lekker ontbijt in een goed hotel was ik ’s morgens weer fit en kon de wedstrijd beginnen. Het was veel regen gevallen maar de baan lag er redelijk bij, was alleen wel wat zwaar om te rijden.

De manches kwam ik goed door en won ze alle drie waardoor ik de halve finale moest rijden. Hier was mijn start redelijk goed, maar door wat gestuntel op de baan werd ik nog maar net 4e en was ik door naar de finale. Ik had daardoor niets te kiezen en kwam op plek 8 aan de buitenkant te staan in de finale. Mijn plan was om na de start recht door te trekken en de eerste bocht bovenlangs te nemen en dan met snelheid het tweede stuk op te rijden. Dat ging op zich goed, maar in die bewuste bocht kwam ik wat uit balans door een rijder die van binnen naar buiten reed en mij niet de mogelijkheid gaf om door te trappen. Als je snelheid er dan eenmaal uit is dan wil de rest van de baan ook niet meer, ik vond dat ik de finale bagger slecht had gereden en hield er een nare smaak aan over. Later ga ik er over nadenken en bedenk ik me al gauw dat er volgende week in Volkel gewoon weer een nieuwe kans ligt om beter te presteren dan vandaag.

TC Zoetermeer – Finale Boys 14