Na een nachtrust in een hotel met een knetterhard bed werd ik gewekt door de wekker en mocht ik vandaag aan de bak voor de laatste ronde in de topcompetitie.

De training op zaterdagavond ging al beter als ’s middags, dus ik had er een goed gevoel over. De wedstrijd begon om 10.00 uur en ik had race 47, de laatse van blok 1. De manches kwam ik goed door en werd 2-1-1 en het ging dan ook steeds beter. Ik had een halve finale en daar was ik niet goed weg van het starthek en moest alle zeilen bij zetten om bij de eerste 4 te komen. Ik kwam van een 6e positie naar een 5e en in de 2e bocht kon ik door een mooie actie door schuiven naar de 4e plek. Daardoor kwam ik in de finale maar het was wel net op het nippertje…

Ik had startplek 7 in de finale, had een redelijk goede start maar kwam in de eerste bocht veel te hoog door en moest toen even schakelen. Op het laatste stuk kon ik het niet meer goed maken en werd 6e. In het klassement stond ik al 3e en dat is zo gebleven. Ik ben erg tevreden over het resultaat maar ga natuurlijk voor meer. Volgend seizoen heb ik een betere voorbereiding gehad dan afgelopen winter en dan wil ik meer laten zien dan dit jaar. Blijf me vooral volgen op m’n site!

Jesse#13

Ik stond vanmorgen op met koppijn en was nog erg moe terwijl ik wel op tijd naar bed was gegaan. De training heb ik een paar rondjes gefietst maar veel zin had ik niet, moest zelfs een paar keer de bosjes in om over te geven en zag wat witjes om m’n neus. Gelukkig was het geen belangrijke wedstrijd en kon ik het rustig aan doen, maar wilde het in ieder geval gaan proberen.

In de manches moest ik het tegen Quinn opnemen, dus heel erg relaxed ging het ook weer niet. Zodra je op de baan bent voel je even niets van je ellendigheid maar als je er af komt des te meer! Na de manches konde we meteen de finale rijden en na wat krachtinspanning wist ik die dan nog wel te winnen.

Aansluitend zou de open klasse gefietst worden maar daar heb ik me voor afgemeld. Ik heb de rest van de wedstrijd bekeken vanuit de luie stoel aan de zijkant. Na een poosje begon ik weer kleur te krijgen en werd het langzaam beter. Alle rijders kregen op het eind nog een glas als aandenken en een kleine beker mee naar huis. Nu maar even een tijdje kalm aan doen en goed veel groente en fruit naar binnen werken zodat ik over twee weken in Luyksgestel weer topfit ben voor de laatste TC.

AK Haaksbergen – Finale Boys 14