Ik stond vanmorgen op met koppijn en was nog erg moe terwijl ik wel op tijd naar bed was gegaan. De training heb ik een paar rondjes gefietst maar veel zin had ik niet, moest zelfs een paar keer de bosjes in om over te geven en zag wat witjes om m’n neus. Gelukkig was het geen belangrijke wedstrijd en kon ik het rustig aan doen, maar wilde het in ieder geval gaan proberen.

In de manches moest ik het tegen Quinn opnemen, dus heel erg relaxed ging het ook weer niet. Zodra je op de baan bent voel je even niets van je ellendigheid maar als je er af komt des te meer! Na de manches konde we meteen de finale rijden en na wat krachtinspanning wist ik die dan nog wel te winnen.

Aansluitend zou de open klasse gefietst worden maar daar heb ik me voor afgemeld. Ik heb de rest van de wedstrijd bekeken vanuit de luie stoel aan de zijkant. Na een poosje begon ik weer kleur te krijgen en werd het langzaam beter. Alle rijders kregen op het eind nog een glas als aandenken en een kleine beker mee naar huis. Nu maar even een tijdje kalm aan doen en goed veel groente en fruit naar binnen werken zodat ik over twee weken in Luyksgestel weer topfit ben voor de laatste TC.

AK Haaksbergen – Finale Boys 14